یاد

سه سال پیش این ساعتها با دوستان جمع بودیم خونه ما.کلی حال کردیم.خندیدیم.بازی

کردیم.همه شاد بودند و شیطون .اهنگ گوش کردیم.شد خزان گلشن اشنائی...

اما حالا هیچ کدوم ازاون دوستها وجود ندارند.دوستیهامون شد دشمنی.دیگه خبری از شادی و

شیطنت نیست.احساس میکنم سالهای زیادی  ازاون زمانها میگذره.پیر شدم.دیگه اون روحیه رو

ندارم.دلم برای تقریبا همشون تنگ شده.گریه نکن که سرنوشت ،گر مرا از تو جدا کرد...

ناگهان چه زود دیر میشود...